Quotes by منوچهر آتشی

"
تو مثل لاله‌ی پیش از طلوع دامنه‌ها- که سر به صخره گذارد،غریبی و پاکیتو را، ز وحشت توفان، به سینه می‌فشرمعجب سعادت غمناکی!
"
هل بيتُكِ باردٌ؟سأضعُ شمساً في مظروفوأرسلها إليكوضعي أنتِ نجمةً صغيرةفي كلمةوأرسليها إلى سمائيأنا مظلمٌ جداً